تفاوت پردازنده‌ی ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی

تفاوت پردازنده‌ی ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی

به بیان ساده، معماری x86 به خانواده‌ای از دستورالعمل‌ها اشاره دارد که در یکی از موفق‌ترین پردازنده‌های اینتل، به نام 8086 به کار می‌رفت و اگر پردازنده‌ای با معماری x86 سازگار باشد، آن‌ پردازنده‌‌ را به‌عنوان x86-64 یا x86-32 می‌شناسند که برای نسخه‌های ویندوزی ۳۲ (و ۱۶) بیتی استفاده می‌شود؛ پردازنده‌های ۶۴ بیتی را x64 و پردازنده‌های ۳۲ بیتی را x86 معرفی می‌کنند.

به بیان ساده، معماری x86 به خانواده‌ای از دستورالعمل‌ها اشاره دارد که در یکی از موفق‌ترین پردازنده‌های اینتل، به نام 8086 به کار می‌رفت و اگر پردازنده‌ای با معماری x86 سازگار باشد، آن‌ پردازنده‌‌ را به‌عنوان x86-64 یا x86-32 می‌شناسند که برای نسخه‌های ویندوزی ۳۲ (و ۱۶) بیتی استفاده می‌شود؛ پردازنده‌های ۶۴ بیتی را x64 و پردازنده‌های ۳۲ بیتی را x86 معرفی می‌کنند.

بزرگ‌ترین تفاوت بین پردازنده‌های ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی، به میزان دسترسی متفاوت آن‌ها به رم مربوط می‌شود:

حداکثر حافظه‌ی فیزیکی معماری x86 یا پردازنده‌های ۳۲ بیتی، به ۴ گیگابایت محدود می‌شود؛ درحالی‌که معماری x64 (یا پردازنده‌های ۶۴ بیتی) می‌تواند به حافظه‌ی فیزیکی ۸، ۱۶ و برخی مواقع حتی تا ۳۲ گیگابایت دسترسی داشته باشد. یک کامپیوتر ۶۴ بیتی می‌تواند هم با برنامه‌های ۳۲ بیتی و هم با برنامه‌های ۶۴ بیتی کار کند؛ درمقابل، یک کامپیوتر ۳۲ بیتی تنها می‌تواند برنامه‌های ۳۲ بیتی را اجرا کند.

در بیشتر موارد، پردازنده‌های ۶۴ بیتی هنگام پردازش داده‌های گسترده‌، از پردازنده‌های ۳۲ بیتی کارآمدتر عمل می‌کنند. برای آگاهی از اینکه سیستم‌عامل شما از کدام برنامه‌ها (۳۲ بیتی یا ۶۴ بیتی) پشتیبانی می‌کند، کافی است یکی از دو مسیر زیر را طی کنید:

  • کلیدهای Win + X را فشار دهید تا منوی کانتکس نمایش داده شود و سپس روی گزینه‌ی System کلیک کنید. -> در پنجره‌ای که باز می‌شود، بخش System type را در قسمت مشخصات دستگاه (Device specification) پیدا کنید. ۶۴ بیتی یا ۳۲ بیتی بودن ویندوز خود را از این قسمت می‌توانید مشاهده کنید.
  • عبارت msinfo32 را در کادر جست‌وجوی ویندوز تایپ کرده و روی System Information نمایش داده‌شده، کلیک کنید. -> از بخش System Information در سمت راست، نوع System پیدا کنید و ببینید که سیستم‌عامل ویندوز شما مبتنی بر x64 است یا X32.

مسیر اول

 

مسیر دوم

ARM نوعی از معماری پردازنده‌های کامپیوتری بود که در سال ۱۹۸۰ توسط Acorn معرفی شد؛ قبل از ARM، ای‌ام‌دی و اینتل هر دو از دو معماری X86 اینتل، مبتنی بر محاسبات CISC، استفاده می‌کردند و IBM نیز در ورک‌استیشن‌های خود از محاسبات RISC بهره می‌برد. در واقع Acorn اولین شرکتی بود که کامپیوتری خانگی بر مبنای محاسبات RISC توسعه داد و نام معماری آن را برگرفته از نام خود ARM گذاشت: مخفف Acorn RISC Machine. این شرکت پردازنده تولید نمی‌کرد و در عوض مجوز استفاده از معماری ARM را به دیگر تولیدکنندگان پردازنده می‌فروخت. هلدینگ Acorn، چند سال بعد، کلمه‌ی Acorn را به Advanced تغییر داد.

معماری ARM دستورالعمل‌های ۳۲ بیتی را پردازش می‌کند و هسته‌ی اصلی پردازنده‌ای مبتنی بر این معماری، حداقل به ۳۵ هزار ترانزیستور نیاز دارد. پردازنده‌های طراحی‌شده بر مبنای معماری x86 اینتل که براساس محاسبات CISC پردازش می‌کنند، حداقل به میلیون‌ها ترانزیستور نیاز دارند؛ در واقع مصرف بهینه‌ی انرژی در پردازنده‌های مبتنی بر ARM و مناسب بودن آ‌ن‌ها برای دستگاه‌هایی مانند گوشی یا تبلت، با همین تعداد کم ترانزیستورها نسبت به معماری X86 اینتل مرتبط است.

ARM در سال ۲۰۱۱ معماری ARMv8 را با پشتیبانی از دستورها ۶۴ بیتی معرفی و یک سال بعد از آن، مایکروسافت نیز نسخه‌ ویندوز سازگار با معماری ARM را به همراه تبلت سرفیس RT به بازار عرضه کرد.

بیشتر بخوانید:

لینک کوتاه مطالب :

https://thezoom.ir/?p=12022

نظر خود را وارد کنید

آدرس ایمیل شما در دسترس عموم قرار نمیگیرد.